Wielaknocna woda
Moc Wielkanocnej Wody
Zarówno w obrzędach religijnych obchodów Świąt Wielkanocnych, jak i w tradycji ludowej przywiązuję się duża rolę do właściwości wody o tej porze roku. Woda która ma moc ochronną i uzdrawiającą. Przy święceniu przez kapłanów ognia jest obecna, przynoszona przez wiernych. Woda taka po pobłogosławieniu przez kapłana nabiera szczególnych właściwości. Skrapiano nią nie tylko zwierzęta ale i budynki gospodarcze. A wodę tradycyjnie używaną do polewania ludzi, a zwłaszcza dziewcząt w Wielkanocny Poniedziałek, używano także do polewania pól, dla zapewnienia obfitych zbiorów. Wielkanocna woda była synonimem witalności, płodności i piękna.
W dawnych czasach, kiedy nie było łazienek, a po zimie należało na Wielkanoc odbyć kąpiel, która nie tylko miała oczyszczać z grzechów, ale korzystnie wpływała na całe ciało. Uważano też, że woda taka może mieć również magiczne właściwości. Moc posiadała niemal każda woda zaczerpnięta w dniu szczególnie świątecznym, jak Wielkanoc czy Boże Narodzenie, ale musiała być czerpana w odpowiednim czasie i miejscu, wtedy stawała się lekiem na różne dolegliwości . Na bezsenność pito np. wodę święconą w Wielkanoc. W dniach nieświątecznych taką moc miała woda pochodząca ze świętych źródełek, zwykle znajdujących się przy kaplicach. Wierzono, że tego typu źródełka lub studzienki, zostały stworzone przez świętych, więc pochodząca z nich woda ma właściwości lecznicze. Znano i ceniono wodę wypływające naturalnie ze źródła. Odbywano do nich wyprawy nie tylko aby pic taką wodę zaczerpnięta wprost ze źródła, ale także używano takiej wody do przemywania twarzy, co sprzyjało zachowaniu urody, opóźnieniu procesów starzenia się skóry i starzenia w ogóle.
Do cudownych źródeł urządzano pielgrzymki nie tylko w całej Europie, ale i na innych kontynentach
Czy można wytłumaczyć to naukowo, a nie tylko odnosząc się do religii i wiary.
Otóż woda źródlana, zwłaszcza po zimowych roztopach swoje „cudowne” właściwości zawdzięcza temu , że jest przefiltrowana przez warstwy skał i ma inną strukturę. fizyczną, a ponadto zawiera wiele, choć w niewielkich ilościach cennych minerałów. Ponieważ ciało człowieka składa się głównie z wody, (u noworodków w 78 procentach, a u osób starczych w 60 procentach) to owda ma najważniejsze znaczenie dla zachowania zdrowia. Skład wody w ciele zmienia się w czasie procesów przemiany materii, dlatego dostarczanie nowej wody ma głębokie uzasadnienie. Taką wodę źródlaną do mycia, obmywania twarzy należało czerpać w całkowitym milczeniu i mówiono nawet „cicha woda” i nie wolno było wyrzec żadnego słowa, a tym bardziej przekleństwa. Po obmyciu ciała nie powinno się wycierać, ale czekać aż taka woda sama wyschnie. Im dalej od źródła tym słabsze były właściwości tej wody, bo zmieniała się jej struktura klastrowa i właściwości.
W powiecie garwolińskim zachowały się wzmianki o tym, że w Krępie, niedaleko Kopca Kościuszki jest wśród pól źródełko do którego chodziły kobiety w okresie Świąt Wielkanocnych, aby obmywać twarz, dla zdrowia, ale przede wszystkim dla zachowania urody. Może warto spróbować tego samemu. Do cudownych źródeł urządzano pielgrzymki nie tylko w całej Europie, ale i na innych kontynentach.