SKRZYP POLNY

Spośród wielu roślin, które szybko rosną na wiosnę, na uwagę zasługuje roślina, która praktycznie nie ma liści, a składa się z gałązek łączących się przez pochwy z czerniawymi ząbkami na szczycie. Roślina ta osiąga nawet 40 cm wysokości. Jest zielona, w dotyku szorstka,. Jest traktowana jako chwast polny. Popularnie ma wiele nazw, jak:  jodełka, jedlinka, krzemionka, koński ogon, chwost, chwoszczka, skrzypka, sprzęstka, jodełka, kostka, ogon, trawa szmerglowa.

W calach leczniczych i kosmetycznych wykorzystuje się ziele skrzypu, które jest bogatym źródłem krzemionki ponadto zawiera alkaloidy (nikotyna) saponiny, flawonoidy (ekwizetryna, izokwercetyna) i stosunkowo dużo białka, bo aż 14 % w suszonym zielu.. Dodatkowo ziele skrzypu zawiera sporo potasu, fosforu, żelaza i manganu.

Ze względu na zawartość krzemionki skrzyp jest szczególnie cenny dla osób z osteoporozą, bowiem pozwala na odbudowę kolagenu i poprawę mineralizacji i gęstości kości, co objawia się także poprawą stanu skóry, włosów, paznokci. Poprawie ulega elastyczność skóry, zmniejsza się wypadanie włosów. Po dłuższym stosowaniu włosy odzyskują połysk, skóra staje się bardziej gładka i sprężysta oraz przestaje nadmiernie wysychać.  Krzemionka działa też przeciwmiażdżycowo oraz wspomaga czynności układu sercowo naczyniowego. Opisano także ochronne działanie skrzypu na komórki wątrobowe (hepatocyty)..

Roztwory krzemionki ze skrzypu dobrze się wchłaniają i nie ma obawy ich przedawkowania, bowiem nadmiar jest wydalany z moczem.

Skrzyp jest uważany za roślinę najbogatszą w krzem spośród wszystkich roślin na ziemi..

Związki zawarte w skrzypie mają istotny wpływ na układ moczowy, zwiększają wydanie moczu, co przyczynia się do zmniejszenia obrzęków, ponadto przeciwdziałają tworzeniu się kamieni w drogach moczowych. U mężczyzn z chorobami prostaty badania potwierdzają jego korzystne działanie.

Najczęściej skrzyp polny jest stosowany w postaci herbatek (naparu), który powinien być każdorazowo przygotowywany na świeżo. Do naparu bierze się 1 łyżkę (ok. 4 gramów) zalewa wrzątkiem i odstawia na 15 minut w naczyniu pod przykryciem.

Medycyna ludowa znała i stosowała skrzyp w przypadkach trudno gojących się ran, stanów zapalnych w jamie jamy ustnej.

Odwary skrzypu były wykorzystywane w przypadku zbyt obfitych krwawień miesięcznych.

Rozdrobniony skrzyp może być stosowany jak posypka do różnych potraw.

Skrzyp wykorzystywany jest w bardzo wielu kosmetykach. Warto dodawać go do kąpieli dla opóźnienie starzenia się skóry.

Długotrwałe stosowanie skrzypu może powodować niedobory witamin B1, co objawiać się może uczuciem osłabienia siły mięśni i osłabieniem pamięci oraz drętwieniami  i mrowieniami mięśni. Dlatego przy długotrwałych kuracjach skrzypem trzeba suplementować dietę witaminami z grupy B.