O diecie przeciwko drożdżakom
Zakażenie jamy ustnej, całego przewodu pokarmowego, dróg moczowych i rodnych pisałem poprzednio. Dziś, jak obiecałem napiszę, jak dietą można ograniczać wzrost drożdżaków.
Do rozwoju drożdżaków (Candida albicans) dochodzi najczęściej, gdy stosowane jest długotrwałe leczenie antybiotykami (dłużej niż 10-14 dni). Wtedy ulegają zniszczeniu w przewodzie pokarmowym i na błonach śluzowych, tzw. bakterie probiotyczne, które w procesach życiowych z cukru, najczęściej mlekowego (laktozy) wytwarzają kwas mlekowy i niewielkie ilości alkoholu. Kwas ten hamuje rozwój drożdżaków i eliminuje cukier. Na miejsce tych bakterii zaczynają rozwijać się drożdżaki, bo mają dużą ilość cukrów i nie ma naturalnego wroga bakterii fermentacji mlekowej. Obecność drożdżaków sprawia, że osoby zakażone mają nieodpartą chęć na jedzenie słodyczy. Często są to wręcz napady głodu na słodycze. Osoby takie potrafią zjeść naraz tabliczkę czekolady, albo duże ilości cukierków, czy innych słodyczy. A za kilka godzin sytuacja się powtarza. Przy bardzo nasilonych infekcjach zdarzają się napady głodu na słodycze także w nocy.
W diecie osób z infekcją drożdżakami należy dążyć do ograniczenia rozwoju drożdżaków przez wyeliminowanie na pewien czas pokarmów, którymi chętnie żywią się drożdżaki, należą do nich węglowodany – cukry proste, jak glukoza i fruktoza.
Ponieważ drożdże są używane w przemyśle do produkcji alkoholu, a drożdżaki Candida należą do tej samej rodziny, sensownym jest wyeliminowanie z diety na kilka tygodni, tego wszystkiego z czego można zrobić wódkę, a więc cukru, miodu, dżemu, mąki (wszelkiego rodzaju), kaszy i płatków z jęczmienia i owsa, ryżu, kukurydzy, ziemniaków. Podobnie należy w okresie diety nie spożywać owoców, słodkiego mleka, ani pić piwa.
Ponieważ w diecie tej nie ma owoców, aby uzupełnić witaminę C, warto spożywać acerolę lub sok z owoców dzikiej róży niesłodzony.
Osoby na tej diecie, nie tylko chudną, ale pozbywają się wielu dolegliwości, jak: wzdęcia brzucha, gazy, uczucie ciągłego zmęczenia. Obserwują też, że obfity biały nalot na języku znika. Osoby na diecie mogą spożywać wszystkie warzywa, poza ziemniakami, kaszę gryczaną i jaglaną, ciecierzycę, soczewicę, orzechy, które przed spożyciem powinny być sparzone wrzątkiem, pestki dyni, siemię lniane. Nie ma przeciwwskazań do spożywania mięsa, ryb, jaj.
Przy nasilonych infekcjach drożdżakami dobre efekty przynosi zastosowanie leków przeciwgrzybiczych, które są na receptę dostępne w aptekach, ale wcześniej trzeba się zgłosić do lekarza. Niektóre osoby muszą wielokrotnie przyjmować te leki. W czasie ich przyjmowania trzeba pić dużo wody, aby wypłukiwać z organizmu produkty rozpadu grzybów, a ponadto w czasie ich stosowania nie można pić alkoholu.
Jeśli infekcje drożdżakowe nawracają, to najczęściej jest to oznaka, że u chorego jest nieprawidłowa tolerancja cukru, cukrzyca utajona lub oporność na insulinę. Co można potwierdzić specjalnymi badaniami. U takich osób dieta z wyłączeniem cukrów prostych będzie trwała znacznie dłużej.